Сэтгэл алдраад энэ шүлгээ бичсэн
Будрах цаснаар анх чамтай болзчихоод
Буцаж явахдаа зүрхээ гээчихсэнээ мэдсэн.
Хөнгөхөн гуниг нөмрөөд
Өдөр хоногийг хийсгэн одохуйн дор
Хөөр баяраар дүүрэн байсан тэр л болзоо
10-р сарын 31 нийг би мартахгүй
Хүүхэд мэт инээж хөхрөлдөн байсан
Цэл залуу нас минь өдөр өдрөөр холдсоор
Хүрэхгүй алсад үлдээд
Би дурлалдаа автан дуугүй бодлогшрох болжээ.
Уужим сэтгэл гаргаж намайг гэртээ оруулаачдээ.
Ухаангүй дурлалын минь гал
Өвлөөр чамайг дааруулахгүйг амлая.
Уржигдар орсон шинэхэн цас
Миний чамд бэлдсэн бэлэг байсныг амлая.
